Kursağımda Bir Aşk

Sabahlarımın huzuru neredesin?

Özledim, ve sen sadece kursağımdasın şuan..

Nereye Baksam Yokum !

Kalbimi ellerine bıraktığımdan beri iyi değilim.

Götürdüğün hevesimi geri getir.

Benden aldığın ne varsa bana getir.

Aşktan utanır mı bir insan?

Ben utandım.

Gizli gizli günah işler gibi baktım ardından.

Sustum, düşündüklerim beynimi yakarken.

Acın kalbimde her gün yeni yara açarken.

Severken, 

Bakarken,

Tükenirken.

Ölürken..

Sustum.

Sakladım herkesten, ayıptı çünkü.

Duygularımdan utanmalıydım ben.

Bana ümit  veren sen değil ben utanmalıydım !

Çünkü ben kadınım, utanmak bana düşer.

Ulan ..

Zihniyetinize de söverdim de, şu an söveceğim kişi belli.

Seni bana sevdiren kadere de lanet olsun ki,

Şimdi kimseyi sevemiyorsam senin yüzündendir.

Bu şehir üstüme geliyorsa her gece,

Sebebi sensin.

Yoruldum ben sevememekten.

Kaçmaktan.

En çok susmaktan.

Susmaktan yorgun düştüm.

Yastıkları ısırmak, yıldızları saymak ve kimse duymasın diye sessizolmak.

Aradan yıllar geçti, ama benim kalbimin içinden cenaze o gün kalktı.

Herkesin dans ettiği gün, senin evet dediğin gün.

Geçti.

Yıllar geçti de, o deprem geçmedi.

Saramadım güven kırıklıklarımı.

Yaralarımı saklayamadım çoğu zaman.

Ben bazen oturup yaralarımı kanatıyorum.

Bugün de öyle yaptım.

Kanadı.

Şimdi kanadığım ne kadar gün varsa.

Hesap sorsun senden.

…

Neyse..

Dinlediğiniz için teşekkürler.

Yukarıda yazdıklarımdan vazgeçmeden.

Bitirmeliyim.

Derin/Saçmalardan Seçmeler