Gider mi dünyanın gücüne iyi niyetlerim?

Bütün dilekleri bir fulara üflesem de assam dilek ağacından..

Duaları avuçlarıma üflediğim gibi, tüm aminlerimi birer birer üfledim gökyüzüne..

Hayallerimde İzin Var’dı

Gökyüzü kokar mı? 

Bilmiyorum ama nedense hep annem gibi koktuğunu düşünüyorum.

Bulutların maviliğinde kaybolsam da dileklerimi gözyaşlarımla akıtsam dünyaya..

Maviler küser mi benden siyahı sevsem..

Beyazı alsam kağıtların, siyahla yazsam tüm beyazları..

Lekelenmiş sayılır mı beyaz kağıtlar?

Dilek ağacı rüzgardan koruyabilir mi dilek üflenmiş fularımı?

Gider mi dünyanın gücüne iyi niyetlerim?

***

Vedalardan yaptığım tacımı taktım..

Prenses ancak böyle olunabiliyordu benim için..

Tacın getirdiği inci gibi göz yaşlarım, yanaklarımda yerini alıyordu yavaş yavaş..

Gece oluyordu, biliyordum bu hissi…

Yutkunmakta zorlanıyorum.

Pencereden yansıyan sokak lambasıyla arkadaşım.

Bunu da biliyorum, yalnızlık olsa gerek..

Dokunsan da dokunmasan da ağlıyorum.

İtirafları seviyorum geceleri.

Bir de seni..

Üşüyorum, sevince çok üşüyorum ben.

Gidince, ayaz..

Gelince yaz.

Tek harf değil fark bilmelisin.

Gelsen, çiçeklerim olur kurak çöllerimde.

Çatlayan dudaklarım nemlenir..

Yanaklarım üşüyor incilerime esen rüzgardan..

Boynuma doğru gelen bir ürperti..

İncilerim kayboluyor göğüs kafesimde.

Ben, kayboluyorum..

Sokak lambasının ışığı azalıyor..

Gün doğuyor.

Yine batacak..

Ve ben bulamayacağım kendimi, asla.

Üfledim yine avuçlarıma dualarımı.

Hiçbir şeyime, hiçbir şeyinden mektuplar yazdım.

Gecenin karanlığına gömdüm sözlerimi..

Yazamadım yine içimden geçen onca dileği.

Getiremedim dilime kendimi..

Zor, bu çok zor..

Şimdi gözlerimi kapatsam ve hiç uyanmasam..

Ölmek değil ! ben uyumak istiyorum sadece..

Kimsesiz gecelerime kendimsiz devam ediyorum..

İyi H’eceler…

Derin / Geceden Heceye