“Uçurumlarını Seçti”
Koşmak istiyorum durmadan ama yorgunum.
Kalkmak istemiyorum yerimden ama her şey yapabilecekmiş gibi hayal kuruyorum.
Bir yanım sızlıyor kanıyor sürekli, diğer yanım iyileşiyor yavaş yavaş..
Bir yanım uçurum diğer yanım yemyeşil çayırlara gebe sanki.
Ben ne yapmak istiyorum?
Kimse bana sormadı ki..
Ben de kendime sormadım..
Hayal kurdum sadece kendime bile itiraf etmeden..
Ben hayal kurmam ki!!!! dedim hep..
Yalan söyledim.
Hep hayal kuruyorum.
Sadece kendi gerçeklerime hayallerimi anlatamıyorum.
Sızlıyor.
İyileşen yanım da küsüyor sonra hayata.
Bir hayat kurmak kolay değil elbet.
Ama bendeki sabır bitiyor.
Hissediyorum.
Bir an gelecek ve gazete manşetlerini süsleyeceğim belki.
“Uçurumlarını seçti” derler.
Belki o zaman anlatabilirim insanlara hayallerimi.
Ben hayal kurarken bile basit bir hayal kuruyorum.
Öyle kraliçe olayım prenses olayım çok param olsun bi sürü arabam olsun demiyorum.
Ya da bir aşk bile istemiyorum ben hayattan.
Ben huzur istiyorum.
Huzuru hayal ediyorum.
Uçurumlarımdan kaçmak istiyorum.
Ben de yeşil çayırlarda koşmak istiyorum.
Ya da menekşeli pencerelerden bakmak istiyorum hayata.
Kırık camlardan bakmaktan yoruldum.
Günleri saymaktan yoruldum.
Ölümü istemekten de..
Bir insan ölümü ister mi?
Bazen öyle anlarım oluyor ki, Allah’ım öldür diyorum.
Bu da itirafımdır hayata.
Yine yazamıyorum.
Ama bir kaç kelime öldürmezsem kafayı yerdim..
Mutlu insan yazmaz derler.
Çok mutsuzum.
Saçmalıyorum.
İyi heceler
D…
Yorum yaz