Sabır
Binlerce hikaye okudum.
Her hikaye hüsranla bitti en azından benim için.
Baş kahraman mutlu olsa bile dedim ki olmaz yürümez bundan sonrası.
Bilirdim kurma hikaye de olsa mutluluk zordu.
Her yazar bilirdi bunu bilirdi de işine gelmezdi.
Yazar değilim.
Hikaye yazmayı denedim ama başarısızdı.
Kelimeleri ben yazınca sanki sesi güzel olmayan bir kadın şarkı söylüyor gibi bi içte huzursuz edici his,olmadı işte.
Ufaktım o zamanlar.
İlk tokatımı yemiştim hatta.
Kimseye söyleyemedim diye yazmak istedim.
Olmadı.
Ufaktım.
Kuşların göç ettiğini bilmezdim.
Kuş sürüsü geçerken uçun kuşlar kanatlarınıza değsin mavilik uçun kuşlar hasretimi astım boynunuza uçun kuşlar uçun ki uçsun gitsin yüreğimdeki yük derdim.
Kuşlar uçtu yüreğimdeki yük uçamadı.
Kelimeleri tükettim.
Her gün yeniden anlatmaya çalışırken.
Kendimi tükettim.
Kabulleneyim derken kabullenemediğimden.
Hayallerim vardı.
Yabancı eller değmeden önce bedenime.
Sevdiğim çokça insan vardı mesela.
Her birini öyle çok severdim ki dünyaları verseler değişmezdim.
Sonra mı?
Bir daha öylesine birilerini sevemedim.
Dünyaları verseler emin olun değişirim.
Bir daha ne öyle hissettim ne de öyle sevdim.
Herkes bana bir kez ihanet etmişti.
Herkes en az bir kez gitmiş,elime de hayallerimi nasıl hiç ettiklerinin notunu iliştirivermişti.
Yanılmışlardı hiç ettikleri bendim.
Her sabah hayatımın arkasındaki duygusal fon müziği ile uyanıp hayata söverek yataktan çıkıyor her akşam binlerce küfürle uyuyordum.
En çok ağlamayı sevmiyordum.
Yorucu oluyordu.
Bir yerlere saklanıp ağlamak.
Sesim çıkmasın diye ısırmak dudaklarımı sonra kanatmak tabi.
Yenildiğimi her gün yeniden anlamak.
Tanrıyla aramda bozuktu.
Alt tarafı annemi istiyor annemi arıyor anne diye ağlıyordum.
Ben tanrı olsam hiçbir çocuğu annesiz koymazdım dünyada.
Ben tanrı olsam hiçbir çocuğu ağlatmazdım diyordum.
Sorun insanlardaymış sonradan anladım.
Bir çocuğun eksiğini yüzüne vurursanız o çocuk hayatı sevmiyor.
Bir çocuğun yarasına basarsanız o çocuk bunu hiç unutmuyor.
Çocuktum sevmedim.
Çocuktum unutmadım.
Büyüdüm.
Ne anne diye ağlıyor.
Ne de Tanrıyla tartışmalara giriyorum sebepsiz.
Ama benim canımı acıtan herkesi bir bir hesabını sormak için bekliyorum
Bana öğrettiğiniz en iyi şey hayal kurmamak değildi.
Bana öğrettiğiniz en iyi şey sabırdı.
Sabır az kaldı.
Paradise/Hiçliğin kızı.
Yorum yaz