Kibrit Çöpü Gibiyim

Gitmediğim ne kadar dakika varsa,

O kadar dakikanın saniyesi miktarı canım yanıyor..

Yola çıkmamışım ben, kaybetmişim tüm yolları.

Kalbimin üzerine yüklenmiş bir suçu sevmişim belki de.

Bir suça bilmeden yardım ve yataklık etmiş gibiyim.

Pişmanlık değil de, huzursuzluk var..

Kaçar gibi gidişlerim de ondan belki de.

Kaçar gibi gidiyorum suçumdan.

Sevmek suç muydu benim için her zaman?

Yemyeşil bir çayırda gidip dikenleri toplamışım ellerime.

Batıyor avuçlarıma her bir sivri uç…

Olsun..

Dikenler de güzeldir, sevecek o kadar çiçek varken.

Dikeni sevmekmiş kaderim.

Kanata kanata seviyorum.

Kaybetmekten korkmayı bıraksam iyi olacak belki de.

Neden bu kadar bağlıyım ruhuma dokunan her şeye?

Sahi ruhuma dokunmuş muydu ruhu?

Farkında olmadan birlikte yanmak…

Çıkamadığım tüm yollara adını yazmış olabilir miydi kader?

Ya da kaybolduğum karanlıklara mı aitti aslında ruhum/uz.

Cezamı mı seviyordum ben?

Tanışmadan tanımak mümkün olsaydı yine de sever miydim?

Kibrit çöpü gibi hissediyorum bazen.

Yanan ve başkasını yakan.

Her şey bitince kenara atılan.

Bir kibrit çöpü sokağındaydık belki de.

Aynı mıydı kaderimiz?

Yollarımız.

Ruhlarımız..

Yeniden küllerimizden doğabilir miydik?

Yoksa imkansıza mı yürüyor düşüncelerim.

Bilmiyorum.

Kirpiklerini sayacak kadar sevmeyin birini.

Sonra kirpiklerinizden düşen yaşları saymaya başlatıyor hayat..

Uzun hikayeler istemeyin hayattan.

Uzun hikayelerin kahramanları çok oluyormuş..

Her hikayenin sonu vardır yalanını sevmiyorum.

Ölüm bile bir son değilken.

İlk defa yazarken bile gözlerim dolmuyor.

Bazen göz yaşı içe akarmış.

Ya da mürekkep olup kağıda damlarmış.

Rastgele saçtığım kelimelerim ondandır.

Fazla dağınık, her zamankinden daha dağınık cümlelerim bugün.

Yükleme kim sorusunu bile soramıyorsunuz.

Çünkü yüklem yok.

Her zamankinden daha yarım..

Bir şarkının sözleri gibiyiz şu anda.

En uzun şarkısını söyledi hasret
Gece bitmek bilmedi..
Kalkıp sana gelmek istedim ama
Buna gücüm yetmedi

Anılarda kaybolup gittin
Uykularım zaten izinli
Bu sevda bana acıları
Çektirmeye yeminli

23 Nisan Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramı Kutlu Olsun

Yarası var yarasa var
Bende bir ask belası var
Sevda demek yetmez buna
İnan bana dahası var…

 Şarkıyı dinleyiverin. Ebru Gündeş – Dahası Var

Ve kapanış yine yok.

Bir yazının sonu yine yok.

Bu hasret de yarım kaldı yazılarım gibi.

Daha fazla söz yaşım yok.

Affet beni..

Derin/Gece