Kuş Yüzmüyor Boğuluyor Kimse Farkında Değil.

Hayatınızı kendiniz mi yaşıyorsunuz?
diye sorsam ilk anda çoğu kişinin afallayacağını ve sonradan anlayıp teker teker dökmeye başlayacaklardır eteklerindekilerini..
Gerçekten hayatını nasıl yönlendirmek istediğini sordun mu kendine?
Hiç kendinle baş başa kalıp da hayatımda benim seçimlerim diyebileceğin ne var?
Gerçekten istiyor musun yaşadıklarını?
Seçimlerinin sana sağladığı şartları, istiyor musun gerçekten?
Okuduğun bölüm ?
Çalıştığın emek verdiğin ve her gün gidip yapmak zorunda olduğun iş ?
Oturduğun yer ?
Yanındaki insanlar ?
Muhatap oldukların ?
Telefon rehberindekiler ?
Hepsi senin isteğinle mi girdi senin hayatına ?
Yoksa…
Emek verdiğin ne varsa yabancı mı sana ?
Boş ağızlarda tükettiğin isminin bile ziyan olduğunu düşünüyorsan eğer,
Senin hayatın aslında senin hayatın değil…
Kuşa yüzmeyi öğretiyorlar bazen.
Kuş yüzmüyor boğuluyor kimse farkında değil..
Batıyor o kuşlar kocaman okyanuslarda.
Suya karışıyor onca kuş..
Oysa gökyüzüne karışmalıydı küçük kanatlarıyla.
Ya balık?
Balığa yürümeyi öğretmeye çalışıyorlar.
Balık nefessiz.
Balık ölüyor.
Kimse farkında değil..
Balık okyanusta salınmalıydı, nefes almalıydı..
Oksijen ölüm olmamalıydı..
Kuş boğuluyor balık nefessiz.
Sonra ne oluyor ben size diyeyim mi?
Kamu dairelerine tıkılmış mutsuz insanlar.
Şirketlerde gökdelenler arasına hapsolmuş beyaz yakalılar.
İnsanlara mutsuz hizmet veren leş sektörler..
Meymenetsiz suratlı dediğimiz hemşireler.
Sinirli dediğimiz doktorlar.
Alavereci dalavereci avukatlar hakimler ve savcılar.
Her gittiğiniz mekanda bir an önce evlerine kaçmak isteyen,
İşlerinden bıkmış ve aslında o işi yapmak istemeyen,
Mutsuz agresif insanlar..
İtibarı var diye doktor olması için çocuğunun hayatını zehir eden aileler.
Çocuğun zerre ilgisi yokken ticarete atılmasını isteyen aileler.
İtibarı var diye hukuk okumaya zorlanan sanatçı çocuklar.
Aileden sanatçıyız müzisyeniz diye müzisyen olmasına zorlanan çocuklar.
Ve sonunda ne oluyor biliyor musunuz?
İtibarsızlaşan ve içi boşaltılan meslek grupları.
İstemsiz çalışanların oluşturduğu mutsuz ve leş sektörler.
Rahat bırakın çocuklarınızı.
Salın artık.
Sanatçı çocuklara hasret kaldık.
Herkes beyaz yakalı olamaz.
Bırakın herkes kendi hayatını yaşasın!
Çocuğunuz kuşsa bırakın uçsun.
Balıksa yüzsün.
Boğmayın, nefessiz bırakmayın !
Çocuğunuz sizin tapulu malınız değildir.
Derin / Kuşlar Uçmalı Balıklar Yüzmeli

Yorum yaz