tumblr

Başkasında unutulan bir nesne gibi hissederiz bazen. Çok önemli de olsak unutulmuşuzdur. Ve sonra zaten vazgeçiliriz. İnsan bir kere unutursa bir daha bağlanamaz. Bir ip koptuğunda uçlarını birleştirip tekrar bağlarsın...

Her gün aynı acıya uyanmak yorar insanı. Hani acıdan değil de artık o acıya alışmaktan tiksinir hale gelirsiniz. Bilirsiniz, hayat zor, sevmek zor. Aşk imkansız. Özlem kapıda bekleyen bir alacaklı...