Sonbaharı Bir de Çınara Sor
Sonbaharı bir de çınara sor. Neler yaşanır , nasıl geçer bir ömür .
yılları devirdikçe biriktikçe anılar düşünürsün , avucundan kayıp gidenleri , boğazında yutamadığın düğüm olur, konuşamazsın .
Özlersin söylemediğin özlemler film şeridi gibi geçer gözlerinin önünden ,
dökülen yaprakların kaybettiklerindir ,uçar gider rüzgara kapılıp ,
Dallarına yuva yapan kuşlarında bir gün gideceğini bilirsin, gölgende dinlenen
aşıklarında … Bütün fırtınalara , yağmurlara , kızgın güneşe dimdik ayakta durmalısın. Çınarsın sen , sonbahar senin yapraklarının caddeyi kuşatmasıyla
belli eder kendini , sonbaharın ikinci adısın.
Hüzün yakışır sana , güneşin kızıllığı ile aynı renk yapraklarınla yalnızlığını yaşarsın . Yılların sende bıraktığı çizikler, yaralar kabuklanıp düşer gider üstünden,
bazılarının izi kalır onlarıda teccrübe diye taşırsın .
Dalların kırılsa da , belli etmezsin acını , daha dik daha yukarı uzatırsın kollarını
bilirsin her kışın ardı bahardır yapraklarının yeniden yeşillendiği .
Sonbahar kendini tanımanın , farkına varmanın , ruhu temizlemenin mevsimidir
en iyi çınarın bildiği .
Hazan/2016
Yorum yaz