Özledim Demekle Olmuyor

Özledim demek
Olmuyor özledim demekle olmuyor , yüreğinin sıkışması , her şeyde aklına gelmesi , bir müzik , bir söz , bir kokuda boğazına çöken topuz hiç bir şeyi çözmüyor. Bazı özlemlerde özledim bile denmiyor. İçinden geçenler dile dökülemiyor kalıyor içerlerde bir yerlerde.Bir şarkıda neden gözlerinin bulutlandığını , az önce gülerken şimdi neden durgunlaştığını anlatamıyorsun . Yolda yürürken her yüzün ona benzemesini anlatamıyorsun hiç kimseye. Bir şeylerin içini çizdiğini , bunun ince ince kanadığını , kanarken yandığını , canının çok acıdığı , yaşamaya bu acıyla devam ettiğini yediğini , içtiğini , güldüğünü , o acının bir el gibi , bir göz gibi, seninle yaşamaya devam ettiğini izah edemiyorsun .
Özledim bile diyemiyorsun çoğu zaman , dolduruyorsun tüm saatlerini , düşünmemek için , özlememek için , sorduklarında özledim dememek için . Biliyorsun ki gelebilseydi bir dakika bile durmazdı oralarda . Biliyorsun ki o seni sizleri , senden , sizden daha çok özlerdi .
Hangimizin yok ki özledikleri , özledim dedikleri . Kavuşmayı bekledikleri , kavuşamayacağını bildikleri . İçlerindeki düğümle yaşamaya devam ettikleri . Hepimizin var . Bazen kişi değil an’lar özleniyor .
Paylaşılan güzel an’lar . Bir daha yaşanmayacak güzel an’lar. Bütün güzelliği ile mazideki yerini alıyor .
Ve aklına geldikçe ;
Gülümsüyorsun durup dururken , ince bir tebessüm ,belki kimsenin farketmediği , marketten gofret alırken neden güldüğünü kimsenin anlamasını beklemiyorsun , o gofretin seni nerelere götürdüğünü , o gün yaptığınız gofret kavgasını sonra kahkahalarla barışmanızı , gofreti paylaşmanızı , kimse bilmiyor neden bir gofrete uzun uzun baktığınızı.
Olmuyor özledim demekle olmuyor , içinizde yaşananlar , anılar, gözyaşları,tebessümler boğazınızdaki topuz sizinle yaşamaya devam ediyor,
Hazan/2016/İstanbul
özledim ,acı, hasret,olmuyor,anılar ,özlem ,özlemek , kavuşmak , vuslat , sevgi , aşk , özledim yazıları

Özledim demekle bitmiyor gerisi yangın yeri bizimle devam ediyor.
Kalemine Yüreğine sağlık..
Sağolasın Didem evet içimizde bir yerlerde bizimle yaşamaya devam ediyor 🙂