Karanfil

/ 6 Mart 2017 / 1.074 / 2 Yorum
Karanfil

 

  • Bugün kitaplığı düzenlerken bir defterin arasından bir karanfil düştü.
    Anlamsızca baktım karanfile.
    4 yıl önce..
    Babamın ölümünde onun baktığı karanfilden koparmıştım kimse görmeden.
    Bu defterin arasına koymuşum.
    Unutmuşum tabi.
    Görünce hatırladım.
    Babamı..
    Çiçek bakacak kadar merhametli bi adam değildi.
    En azından bana karşı.
    Ah.
    Babamdan tek kalan şu karanfil işte.
    Başka hiçbir şey yok.
    Bir güzel anı bile yok.
    Bana bıraktığı bi karanfil bir de acı.
    Karanfili de o bırakmadı da neyse.
    Babamın elleri değmiştir diye kopardım.
    Bir çocuk babası tarafından sevilmeyince onun dokunduğu her eşyayı sahiplenmek istiyor.
    Ne zor.
    Sevmek.
    İnsan evladını bile sevemezse kimi sever?
    öyle bir yazı yazmak isterdim ki.
    Okuyanlar anlasın her yaramı, akıttığım her damla kanı.
    Yazımı içlerine işlemek isterdim.
    Yapamam.
    Yapamadım da yıllarca.
    Kim anlatabilmiş ki acısını en derinine kadar ben anlatayım.
    Sevilmedim işte.
    Bunun neresinden tutulur.
    Bu karanfil gibi koparıldım, kurudum.
    Babam bu karanfil kadar bakamadı bana bunu hangi kelime hangi cünle anlatır.
    Siz anlatın biliyorsanız.
  • “Benim kadar sevmediler”
  • Paradise/hicliginkızı

 

Yazarımızın diğer yazısı Sabır ‘ı okumak isterseniz

 

Benzer Konular
Özür Dilerim / Zırvalar
Merhaba sözcüklerim,Yıllar önce okuduğum kitabı aralar gibiyim.Sanırım sarılmaya geldim kendime. Her zaman boş verdiğim, ertelediğim, unuttuğum,unutmak istediğim, ağlatmaktan korktuğum,susturduğum, hırpaladığım,kendime sarılmaya geldim.. Bu biraz acı biliyor musunuz?Sarılacak kimsesi olmayan kendimi..
Nereye Baksam Yokum !
Güneş batarken gece olunca neyi düşünüyorsan sende o eksiktir. Güneş batarken de gece yarısı da sabahın nurunda da öğle sıcağında da kendimi düşünürken buluyorum bazen. Biliyorum ben bende çok eksiğim…..
“Uçurumlarını Seçti”
Koşmak istiyorum durmadan ama yorgunum. Kalkmak istemiyorum yerimden ama her şey yapabilecekmiş gibi hayal kuruyorum. Bir yanım sızlıyor kanıyor sürekli, diğer yanım iyileşiyor yavaş yavaş.. Bir yanım uçurum diğer yanım..
Kuşlar Kadar Olamadık …
Her sabah uyandığımda tekrarlıyorum. Sessizce hayattan kaçsam.. Ama bir adım uzaklaşamıyorsunuz o hayatınızdan. Akşamına saçlarınızı kesiyorsunuz. Kimse söndürmüyor giderken yaktığı ateşleri. Bilin istedim.. *** Ömrünüzü boşa geçirdiğinizi fark ettiniz an..
Genzimde Bir Har
Şimdi ne varsa yüreğimi ezen, hepsini birer birer yakıyorum. İçime yakılan ateşe atıyorum ne varsa. İyi niyetlerim, duygularım ve ne varsa içimde. Sahi ne vardı içimde? Ömrüme kattığım ne vardı..
Gider mi dünyanın gücüne iyi niyetlerim?
Bütün dilekleri bir fulara üflesem de assam dilek ağacından.. Duaları avuçlarıma üflediğim gibi, tüm aminlerimi birer birer üfledim gökyüzüne.. Gökyüzü kokar mı?  Bilmiyorum ama nedense hep annem gibi koktuğunu düşünüyorum...

Karanfil (2 Yorum)